Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 2635: καταλαλέωκαταλαλέω, καταλάλω; to speak against one, to criminate, traduce: τίνος (in classical Greek mostly with the accusative; in the Sept. chiefly followed by κατά τίνος), James 4:11; 1 Peter 2:12; 1 Peter 3:16 (here T Tr marginal reading WH, ἐν ᾧ καταλαλεῖσθε, wherein ye are spoken against). Forms and Transliterations καταλαλει καταλαλεί καταλαλεῖ καταλαλείν καταλαλεισθε καταλαλεῖσθε καταλαλειτε καταλαλείτε καταλαλείτέ καταλαλεῖτε καταλαλήσαι καταλαλήσουσι καταλαλούμενα καταλαλούντα καταλαλουσιν καταλαλούσιν καταλαλοῦσιν καταλαλων καταλαλών καταλαλῶν καταλαλώσιν κατελάλει κατελάλεις κατελαλήσαμεν κατελάλησαν κατελάλουν katalalei katalaleî katalaleisthe katalaleîsthe katalaleite katalaleîte katalalon katalalôn katalalōn katalalō̂n katalalousin katalaloûsinLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |
    |