3784. opheiló
Strong's Exhaustive Concordance
owe, ought

Or (in certain tenses), its prolonged form opheileo (of-i-leh'-o) probably from the base of ophelos (through the idea of accruing); to owe (pecuniarily); figuratively, to be under obligation (ought, must, should); morally, to fail in duty -- behove, be bound, (be) debt(-or), (be) due(-ty), be guilty (indebted), (must) need(-s), ought, owe, should. See also ophelon.

see GREEK ophelos

see GREEK ophelon

Forms and Transliterations
οφειλει οφείλει ὀφείλει οφειλεις οφείλεις ὀφείλεις οφειλετε οφείλετε ὀφείλετε οφειλήσουσι οφειλήσουσιν οφειλομεν οφείλομεν ὀφείλομεν οφειλομένην οφειλομενον οφειλόμενον ὀφειλόμενον οφειλοντες οφείλοντες ὀφείλοντες οφειλοντι οφείλοντι ὀφείλοντι οφείλοντος οφειλουσιν οφείλουσιν ὀφείλουσιν οφείλων όφελον ώφειλε ωφειλεν ωφείλεν ὤφειλεν ωφειλετε ὠφείλετε ωφειλομεν ωφείλομεν ὠφείλομεν ωφειλον ώφειλον ὤφειλον opheilei opheílei opheileis opheíleis opheilen ōpheilen ṓpheilen opheilete opheílete ōpheilete ōpheílete opheilomen opheílomen ōpheilomen ōpheílomen opheilomenon opheilómenon opheilon ōpheilon ṓpheilon opheilontes opheílontes opheilonti opheílonti opheilousin opheílousin
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
3783
Top of Page
Top of Page